Eindelijk was t dan zo ver, Cézanne kon met haar eigen pony naar Geleen.
Vicky mee als groom, en met zijn allen in de living van de vrachtwagen.
Alle ingredienten voor ene leuke paardendag.
Het begon wel wat hectisch, een paard op de manege wilde niet laden,maar gelukkig lukte het uiteindelijk toch.
Maar toen we aankwamen was nummer 20 in de 50cm rubriek aan het springen.
Cézanne was nummer 17...
Gauw naar t secreatariaat,uitgelegd en gelukkig kon ze daarna als laatste alsnog starten.
Ondertussen Vicky op Boyke,instappen en Cézanne het parcours bekijken.
Bij het inspringen deed hij wel even moeilijk, maar t lukte toch.
Toen het parcours in.
Bij de 4e hindernis hadden ze een weigering,dus helaas geen barrage.
En toen de 70 cm.
Ze waren als 6e, dus vanaf de zijkant goed naar t parcours kijken. En daar gingen ze...hard!
En wel zo hard dat de omroeper na afloop van haar rit omriep dat ze de snelste tijd tot dan toe had.
Na haar kwamen nog ruim 60 combinaties, maaruitendelijk was ze 10e!
Ze was zo blij (en ik ook,vooral omdat ze dus beide parcoursen pas 10 minuten van te voren zag, dus weet ze nu ook dat ze dat kan, een parcours vlak van te voren uit je hoofd leren)
Daarna ging ze uitstappen in het bos, en achteraf vertelde ze me dat ze wel even had moeten huilen daar, zo blij...
We hadden al wel besloten dat ze geen ere-ronde mee zou rijden,zodat Boyke lekker de wagen op kon. Dus ja,dan je prijs maar te voet ophalen!
(ze was de snelste van de 5 ruiters van onze manege,dat deed dr ook wel goed)
Vicky mee als groom, en met zijn allen in de living van de vrachtwagen.
Alle ingredienten voor ene leuke paardendag.
Het begon wel wat hectisch, een paard op de manege wilde niet laden,maar gelukkig lukte het uiteindelijk toch.
Maar toen we aankwamen was nummer 20 in de 50cm rubriek aan het springen.
Cézanne was nummer 17...
Gauw naar t secreatariaat,uitgelegd en gelukkig kon ze daarna als laatste alsnog starten.
Ondertussen Vicky op Boyke,instappen en Cézanne het parcours bekijken.
Bij het inspringen deed hij wel even moeilijk, maar t lukte toch.
Toen het parcours in.
Bij de 4e hindernis hadden ze een weigering,dus helaas geen barrage.
En toen de 70 cm.
Ze waren als 6e, dus vanaf de zijkant goed naar t parcours kijken. En daar gingen ze...hard!
En wel zo hard dat de omroeper na afloop van haar rit omriep dat ze de snelste tijd tot dan toe had.
Na haar kwamen nog ruim 60 combinaties, maaruitendelijk was ze 10e!
Ze was zo blij (en ik ook,vooral omdat ze dus beide parcoursen pas 10 minuten van te voren zag, dus weet ze nu ook dat ze dat kan, een parcours vlak van te voren uit je hoofd leren)
Daarna ging ze uitstappen in het bos, en achteraf vertelde ze me dat ze wel even had moeten huilen daar, zo blij...
We hadden al wel besloten dat ze geen ere-ronde mee zou rijden,zodat Boyke lekker de wagen op kon. Dus ja,dan je prijs maar te voet ophalen!
(ze was de snelste van de 5 ruiters van onze manege,dat deed dr ook wel goed)
Reacties